ديد كلي شيشه رنگي

شيشه از نظر ساختمان مولكولي در حالت جامد آرايش مولكولي نامنظم دارد. در درجه حرارت‌هاي بالا ، شيشه مثل هر مايع ديگري رفتار مي‌كند. اما با كاهش دما ، گرانروي آن بطور غير عادي افزايش مي‌يابد و باعث مي‌شود مولكول‌ها نتوانند در آرايشي كه لازمه كريستال شدن است، قرار گيرند. به اين ترتيب شيشه از نظر ساختمان مولكولي مانند مايعات نامنظم است، ولي اين ساختمان غير منظم ، ديگر متحرك نيست.

شيشه از نظر ساختمان مولكولي در حالت جامد آرايش مولكولي نامنظم دارد. در درجه حرارت‌هاي بالا ، شيشه مثل هر مايع ديگري رفتار مي‌كند. اما با كاهش دما ، گرانروي آن بطور غير عادي افزايش مي‌يابد و باعث مي‌شود مولكول‌ها نتوانند در آرايشي كه لازمه كريستال شدن است، قرار گيرند. به اين ترتيب شيشه از نظر ساختمان مولكولي مانند مايعات نامنظم است، ولي اين ساختمان غير منظم ، ديگر متحرك نيست.

شيشه جسمي سخت است كه سختي آن در حدود 8 مي‌باشد و همه اجسام بجز الماسه‌ها را خط مي‌اندازد. وزن مخصوص شيشه 2.5 گرم بر سانتيمتر مكعب بوده و بسيار تُرد و شكننده است. شيشه در مقابل تمام مواد شيميايي حتي اسيدهاي قوي و بازها مقاومت كرده و تحت تاثير خورندگي واقع نمي‌شود، به همين علت ظرف آزمايشگاهي را از شيشه مي‌سازند. فقط اسيد فلوئوريدريك (HF) بر آن اثر داشته و شيشه را در خود حل مي‌نمايد. تاريخچه
شيشه گري ، يكي از قديميترين حرفه‌هايي است كه بشر بدان اشتغال داشته است. مصري‌ها سازنده اولين اشياي شيشه‌اي بوده‌اند كه ظروف بدست آمده از حفاريهاي مصر قدمت 5000 ساله دارد. روميان نيز در فن شيشه گري مهارت داشته‌اند و در اين صنعت از سايرين پيشرفته‌تر بودند. رونق شيشه سازي در نخستين ادوار تاريخ اسلامي صورت گرفته است، زيرا هنري بود كه در مساجد و زيارتگاه‌ها و تزئينات مذهبي جلوه خاصي داشته و مورد استفاده قرار مي‌گرفت.
در ايران نيز ساختن شيشه قدمت چند هزار ساله دارد. و نخستين واحد ماشيني توليد شيشه ساختماني در ايران در سال 1340 شروع بكار كرد. تركيبات سازنده شيشه
اجزاي اصلي تشكيل دهنده شيشه
با نگاه به جدول عناصر ، كمتر عنصري را مي‌توان يافت كه از آن شيشه بدست نيايد، ولي سه ماده كربنات دو سود ، سنگ آهك و سيليس ، مواد اصلي تشكيل دهنده شيشه مي‌باشند. مواد شيشه ساز مورد تاييد موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران عبارتند از سيليس (SiO2) ، دي‌اكسيد بور (B2O3) ، پنتا اكسيد فسفر (P2O5) كه از هر كدام بتنهايي مي‌توان شيشه تهيه نمود. گدازآورها
كربنات سديم (Na2CO3) ، كربنات پتاسيم (K2CO3) و خرده شيشه ، سيليكات سديم و پتاسيم (Na2SiO3 , K2SiO3) كه حاصل تركيب سيليس با گدازآورها مي‌باشند، در آب حل مي‌شوند و از شفافيت شيشه به تدريج كم مي‌كنند. به همين علت است كه اغلب شيشه‌هاي مصرف شده در گلخانه پس از چند سال كدر مي‌شوند و نور از آنها بخوبي عبور نمي‌نمايد. تثبيت كننده‌ها
براي آنكه مقاومت شيشه را در مقابل آب و هوا ثابت كنيم، بايد اكسيدهاي دو ظرفيتي باريم ، سرب ، كلسيم ، منيزيم و روي به مخلوط اضافه كنيم كه به اين عناصر ، ثابت كننده مي‌گويند. تصفيه كننده‌ها
موجب كاستن حباب هواي موجود در شيشه مي‌شوند و بر دو نوعند:

فيزيكي: سولفات سديم (Na2SO4) ، كلرات سديم (NaClO3). با ايجاد حباب‌هاي بزرگ حباب‌هاي كوچك را جذب و از شيشه مذاب خارج مي‌كنند.
شيميايي: املاح آرسنيك و آنتيموان تركيباتي ايجاد مي‌كنند كه حباب‌هاي كوچك داخل شيشه را از بين مي‌برند.

منبع : شيشه رنگي